.
《حضور زرتشتیان در زاهدان》
زاهدان شهر بسیار جوانی است که نزدیک به 90 سال قدمت دارد. گفته می شود که حدود 200 سال پیش منطقه ای در نزدیکی زاهدان وجود داشته کـه بـه آن دزدآب گفته می شده است،از سال 1277 به بعد، یعنی 123 سال پیش روند آبادانی در این منطقه آغاز می شود و با توجه به اینکه بـر سر راه ارتباطی هندوستان
قرار داشته در نتیجه از جنبه تجاری موقعیت ممتازی را داشته است.این رونق تجاری موجب می شود کـه بازرگانان و پیشه ورانی از یـزد، مشـهد، کرمـان و از هندوستان بـه ایـن منطقه عزیمت کنند بـه گونه ای که در سالهای ابتدایی قرن کنونی از جمعیت 5000 تن در دزدآب حدود 3000 تن از آن اتباع خارجی بـه ویژه سیک‌های هندی بوده اند. در نهایت در سال 1314 دزدآب بـه زاهدان تغییر نام مییابد.گروه زیادی از زرتشتیان در دو سده گذشته،برای کسب و کار راهی کشور هندوستان می شدند و یا به این کشور مهاجرت میکردند.. در ابتدا مسیر مهاجرت ایرانی ها به هندوستان آبی و از راه بندرهایی همچون بوشهر و باکشتی مهاجرت می کردند اما با ایجاد راه آهن در زاهدان، کــه ایران را بـه هندوستان متصل می کرده اسـت(در آن زمان پاکستان از هند جدا نشده بود)، زاهدان به یکی از شهرهایی تبدیل می شود کـه زرتشتیان از آنجـا عبور می کرده اند و راهی هندوستان می شده اند. در نتیجه زرتشتیان زیادی بـا این شهر و این منطقه آشنا بودند از سوی دیگر در اواخر دوران قاجار و با کم شدن فشار بـر روی
زرتشتیان ایران، همکیشان زیادی دست از کشاورزی می‌کشند و برای کسب وکار راهی شهرهای مختلف ایران میشوند.
رونق کسب و کار در زاهدانِ آن زمان، علت دیگری است که گروهی از زرتشتیان بـه زاهدان مهاجرت کنند و در سالهای بعد نیـز برخی از زرتشتیان کـه در نیروی نظامی ویـا شـرکت های دولتی مثل شرکت نفت حضور داشتند بـه این شهر اعزام می شدند. بدین ترتیب کم کم زرتشتیان نیز راهی زاهدان شدند و در شهری که انواع ملیت هـا، اقوام و مذاهب در آن حضور داشتند، سکونت گزیدند.
بررسی ها نشان میدهدکه خانواده هایی همچون راد، فرامرزی و خدیوپارسی، جز نخستین خانواده های زرتشتی هستندکه در سالهای ابتدایی قرن حاضر در زاهدان سکونت کرده اند.برای نمونه کیخسرو خدیو پارسی در سال 1302 و با شتر به زاهدان می رسد، کیخسرو راد یکی دیگر از زرتشتیانی است که در همان سالها
بــه زاهدان می آید، وی در زاهدان زمینی را خریداری می‌کند و باغ کیخسرو راد را بنا می کند، باغی که در زمان خود میزبان
فرمانداران و مهمانان ویژه شهر بوده است.