《سدره و کشتی، سپر طلایی زرتشتیان در مقابل آسیب ها و نیروی منفی اهریمن》:
در خرده اوستای پاک و بخش اوستای خورشید نیایش و مهریشت عبارت «زَرِنومانتِم سورِم» نوشته شده است که به معنای «سلاح های طلایی» می باشد و اشاره به «سدره و کشتی» دارد. هنگامی که زرتشتیان این زره طلایی را بر تن میکنند، از آنها همچون سپری محافظ دربرابر قوای شرّ (و انرژی‌های منفی) نگاهبانی میکند و با یادآوری ارزشهای دینی به ما، همواره راه صحیح و مسیر اشویی را نشان می‌دهد.
همانگونه که در نماز مقدس «اشم وهو» گفته شده است، هنگامی که شخص مسیر «اَشا» یا درستکاری را می‌پیماید ناخواسته به مقام «اوشتا» یا عالی ترین برکت در زندگی متصل
میشود و از آن سرچشمه، سیراب میگردد.
فراموش نکنیم «انرژی منفی، بیماری و سایر آسیب‌ها، پیش از ورود به کالبد فیزیکی انسان، وارد کالبد مینوی ما میشوند و از طریق چاکراه ها که مراکز عصبی هستند به ذهن و پس از آن به بدن شخص دسترسی پیدا میکنند.
خواندن روزانه اوستا و اجرای آیین کشتی نوکردن، برای ما یک پالایش روحانی است که می‌تواند از ورود این آسیب‌ها با جلوگیری از گرفتگی در این نقاط و در کالبد مینوی و روان انسان به وی کمک کند.
به خاطر داشته باشیم که خواندن نماز و کشتی نو کردن، آتش مینوی اورمزد پاک را برافروخته تر و آتش درونی هر فرد را فروزان تر می نماید،به همین خاطر ما نیز می توانیم وجودمان را با «ورهرام ایزد» پاک گره بزنیم و با یک دلی و همیاری از ایشان به پیروزی و موفقیت رسیده و در زندگی کامیاب گردیم.
.
《آیا زرتشتیان دوگانه پرست اند؟》
همه می‌دانند که در باور دینی زرتشتیان،
خداوند یکتا، اهورامزدا نام دارد.
درحالی‌که ما به شیطان، «انگره» یا «اهرمن» می‌گوییم.
اگر ما به دو خدا باور می‌داشتیم، باید به خداوند
می‌گفتیم اهورامزدا(دانای بزرگ هستی بخش) وبه
شیطان می‌گفتیم انگره اهورا(هستی‌بخش بد).
انگره، در زبان سانسکریت و انگلیسی (ANGRY)
به مفهوم بیرون از تعادل و بدترین حالت روانی است
و تنها در«مَن» یا همان اندیشه انسان‌ها وجود دارد.
پس « انگره‌من» به چم(معنی) اندیشه بد و پلید
و تباه‌کننده است و وجود خارجی ندارد که در برابر
خداوند قرار داشته یا نداشته باشد
انگره من تنها در اندیشه انسان هست و بس...
او تنهادر برابر« سِپَنته مَن» که آن هم دراندیشه انسان‌ها
موجود است و پاک و راست و سازنده است، قراردارد.
ما در تمام بخش‌های اوستا، می‌خوانیم
« شکست اهریمن باد» و نابودی او را می‌خواهیم،
چرا که می‌دانیم اهریمن در اندیشه و وجود انسان‌های
بد و نادان است و ما انسان‌ها توان این را داریم که با
آنها مبارزه کنیم که به یاری اهورامزدا این مبارزه را
انجام می‌دهیم و حتما هم پیروز خواهیم شد.
بنابراین اتهام دوگانه پرستی در دین ما مردود است.
چراکه اهریمن در مقابل اهورامزدا(خدای یکتا) قرار ندارد
بلکه در مقابل سپنتامینو است.
در گذشته پستی را در شرح سپنتامینو و انگره مینو قرار
داده ایم؛ برای درک بهتر آن راهم برسی کنید
.
《سِپنتامینو و اَنگِره مینو》
اشوزرتشت آموزش می دهد که در
سرشت آدمی دو گوهر یا ذات مینوی
و نادیدنی نهفته است. یڪی سپنتامئینیو
که پرتوی از ذات اهورامزدا است و آن
سرچشمه همه نیڪی ها، پاکی ها و شادی هاست
و دیگری انگرمئینیو (در زبان فارسے اهریمن) ڪه
نماد شر، پلیدی و ویرانگری است.
آن دو گوهر که یڪی خوب و دیگری بد
است با یکدیگر دشمن رقیبند و به سان
مرگ و زندگی، سیاه و سپید در دو قطب
مخالف قرار دارند و هیچگونه سازشی در میانشان
ممکن نیست. آنها در نهاد آدمی
بدون حرکت و فعالیت، همانند رویا در
حال آرامش و خفتگی آفریده شده اند و
هیچ حرکت و انرژی از آنها برنمی آید
(نگاه کنید به هات ۳۰،گاتها).
انسان که در اندیشه و گفتار و کردار خود
دارای آزادی و اختیار است اگر سپنتامئینیو
و نفس پاک را برگزیند و از آن یاری و
پشتیبانی بخواهد به سوی راستی و
حقیقت (اشا) رفته است. اگر انگرمئینیو (اهریمن)
یعنی ذات شر و پلیدی را برگزیند
و از آن یاری بجوید به سوی فساد و
نادرستی گرایش جسته و کارش جز
ویرانگری و تبهڪاری نیست. در اینصورت انسانی
گناهکار و کژاندیش خواهد شد.
نخستین سفارش زرتشت که بارها تکرار
می شود آنست که اهورامزدا روان آفرینش و
جهانیان را مورد حمایت و کمک سپنتامئینیو
قرار دهد تا بسوی اشا و راستی
گرایش یابد، سپس خشنود و خوشبخت شود.
.
《سدره و کشتی، سپر طلایی زرتشتیان در مقابل آسیب ها و نیروی منفی اهریمن》:
در خرده اوستای پاک و بخش اوستای خورشید نیایش و مهریشت عبارت «زَرِنومانتِم سورِم» نوشته شده است که به معنای «سلاح های طلایی» می باشد و اشاره به «سدره و کشتی» دارد. هنگامی که زرتشتیان این زره طلایی را بر تن میکنند، از آنها همچون سپری محافظ دربرابر قوای شرّ (و انرژی‌های منفی) نگاهبانی میکند و با یادآوری ارزشهای دینی به ما، همواره راه صحیح و مسیر اشویی را نشان می‌دهد.
همانگونه که در نماز مقدس «اشم وهو» گفته شده است، هنگامی که شخص مسیر «اَشا» یا درستکاری را می‌پیماید ناخواسته به مقام «اوشتا» یا عالی ترین برکت در زندگی متصل
میشود و از آن سرچشمه، سیراب میگردد.
فراموش نکنیم «انرژی منفی، بیماری و سایر آسیب‌ها، پیش از ورود به کالبد فیزیکی انسان، وارد کالبد مینوی ما میشوند و از طریق چاکراه ها که مراکز عصبی هستند به ذهن و پس از آن به بدن شخص دسترسی پیدا میکنند.
خواندن روزانه اوستا و اجرای آیین کشتی نوکردن، برای ما یک پالایش روحانی است که می‌تواند از ورود این آسیب‌ها با جلوگیری از گرفتگی در این نقاط و در کالبد مینوی و روان انسان به وی کمک کند.
به خاطر داشته باشیم که خواندن نماز و کشتی نو کردن، آتش مینوی اورمزد پاک را برافروخته تر و آتش درونی هر فرد را فروزان تر می نماید،به همین خاطر ما نیز می توانیم وجودمان را با «ورهرام ایزد» پاک گره بزنیم و با یک دلی و همیاری از ایشان به پیروزی و موفقیت رسیده و در زندگی کامیاب گردیم.