.
《جایگاه دروغ(دروج)》
.
در گاتها و اوستا دروغ گناهی بزرگ
در مزدیسنا شناخته شده.
همانطور که راستی نیرویی ابدی دارد
و زوال ناپذیر است، دروغ علی رغم تمام قدرت
و مهابتش نیرویی ضعیف و فناپذیر است.
راه دروغ دراز ترین راه هاست، زیرا کسی که
دروغ می گوید مجبور می شود برای اثبات این
نکته که دروغ نگفته است، دروغ های دیگر
هم بگوید.ولی از آنجا که پیروزی نهایی همیشه
با راستی است، دروغگو در دام افتاده و مجبور
می شود حرف راست بزند.
به همین دلیل عاقلانه ترین راه این است که انسان
از همان ابتدا کوتاه ترین راه را انتخاب کند و راست بگوید.
در نظر زرتشت دروغ گفتن نشانه ی ترس است.
آیین زرتشتی هم ترس را به شدت محکوم کرده
و شجاعانه پیروان خود را به راستگویی دعوت می کند.
به همین خاطر زرتشت به دروغگویان گفت：
(شما ای بدکاران از نژاد زشت هستید.شما
از نژاد کبر و فساد می باشید.
کسانی که شما را عزیز داشته و می ستایند،
نیز با شما یکسانند.
مدتی است که اعمال زشت شما در هفت کشور
زمین معلوم و آشکار شده است.)
یک زرتشتی حقیقی، دشمن آشتی ناپذیر دروغ است
زیرا دروغ چهره زشت اهریمن بد کنش است.
دروغ آرامش عظیم راستی را بر هم می زند
و بی نظمی اهریمنی برقرار می سازد.
دروغ سرچشمه تباهی و تبهکاری و منبع جنایت
و سیه کاری است به همین جهت کسانیکه پیروان
دروغ هستند به آرزو های خود نمی رسند
و به نیستی محکوم اند ولی کسیکه از قانون
ورجاوند راستی پیروی می کند بازار دروغ پرستی
را از رونق می اندازد و ضربتی مهلک بر اهریمن
بد کنش وارد می کند.
.
《پادیاو(پادیاب)》
پادیاو(وضو) گرفتن در دین بهی چگونه است؟
پادیاب به چَمِ(معنای) "پاکیزگی تن و روان" است.
در دین بهی هرگاه تن،پوشش و یا زیستگاه آلوده شود
با کمک پاک کننده هایی که در پرتور دانش هر روزگار
بدان دست یافته باشیم به پادیاو کردن هریک می پردازیم.
آب، بیشترین استفاده در پادیاب را دارد همچنین در گذشته
از خاک و شوینده های دیگر هم بهره می گرفتند.
اما پادیاب کردن هم برای تن است و هم روان.
برای پاک نگهداشتن روان و والا نمودن آن نیایش های
مانثره(برانگیزنده روان و اندیشه) اوستا را میخوانیم و ایزدان
و امشاسپندان را به یاری می خوانیم.
برای نمونه در اوستای"سروش واژ" میگوییم:
" زَدِنِ. نَسُش. زِدارِ. دیو دروُج. پاکی تَن اَشوئیِ روانِ خویش."
شیوه پادیابِ تن همراه با نگرش و دستور دینی نیست
که نخست از کجای تن و بدن آغاز گردد و هرکجا چندبار
و چگونه شست و شو داده شود.
همچنین نوع شوینده ایی که استفاده می شود نیز بر پایه
آن چیز است که دانش روز بگوید.
از گذشته و تا حال نیز گیاهان و خوراک های ترادادی(سنتی) را
داریم که پاک کننده اندام های داخلی تن هستند به مانند
"سیر و سداب" و "پراهوم".